Ochrona unijnego znaku towarowego w Wielkiej Brytanii a BREXIT

Ochrona znaku towarowego w Polsce

Prawo ochronne na znak towarowy jest ograniczone terytorialnie. Jeżeli zarejestrujemy znak towarowy w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, a nie jako unijny znak towarowy, to ochrona tego oznaczenia obowiązuje tylko w granicach naszego kraju. 

Art. 153 ust. 1 Ustawy Prawo własności przemysłowej: Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Fakt rejestracji znaku towarowego w Polsce nie oznacza, że jest on chroniony generalnie i że możemy zgłosić z tego tytułu roszczenia do kogoś kto wykorzystuje podobny znak np. w Wielkiej Brytanii. Aby cieszyć się szerszą ochroną można rozważyć odrębne rejestracje lokalne, tj. zgłoszenie danego oznaczenia w urzędach poszczególnych krajów, które nas interesują lub skorzystać z procedur regionalnych, pozwalających – w ramach jednej procedury – uzyskać ochronę we wszystkich krajach zrzeszonej w określonej organizacji. W przypadku Wielkiej Brytanii, do zakończenia brexitu, taką procedurą regionalną, która umożliwiała uzyskanie ochronę oznaczenia w UK była rejestracja unijnego znaku towarowego. 

Znak Towarowy Unii Europejskiej – EUIPO

Jednym z najpopularniejszych sposobów ochrony oznaczenia na szerszą skalę, nie tylko w Polsce, jest jego rejestracja w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO). Rejestrując unijny znak towarowy w EUIPO uzyskujemy jednolitą ochronę na terytorium całej Unii Europejskiej. Nabywamy w rezultacie prawo do znaku towarowego Unii Europejskiej (ZTUE).

Prawo uzyskane w ten sposób obowiązuje nie tylko w Polsce, ale też w każdym z pozostałych krajów UE. W takim razie, jeżeli celujemy w ochronę na całą UE, to właściwie osobna rejestracja znaku w Urzędzie Patentowym RP jest zbędna. Zgłaszając znak do EUIPO ostatecznie uzyskamy ochronę także na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i możemy z niej skorzystać praktycznie tak samo, jakbyśmy zarejestrowali znak towarowy tylko w Polsce.

Dysponując prawem ochronnym na znak towarowy Unii Europejskiej możemy przeciwstawiać się rejestracji i ochronie późniejszych oznaczeń zgłoszonych gdziekolwiek w UE. Czyli chodzi nie tylko o przypadki, w których ktoś próbuje zarejestrować podobne oznaczenie przez EUIPO (jako ZTUE). Nasze prawo może być podstawą sprzeciwu np. względem oznaczenia zgłoszonego w urzędzie chorwackim. Z drugiej strony – jeżeli chcemy zarejestrować znak na całą UE, to musimy zweryfikować nie tylko to, czy nie będzie on w konflikcie z innym oznaczeniem unijnym, ale też z oznaczeniami chronionymi w poszczególnych krajach UE. Te bowiem mogą stanowić samodzielną podstawę sprzeciwu względem rejestracji ZTUE. 

Zgodnie z Artykułem 1 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej:

1. Znaki towarowe dla towarów lub usług, zarejestrowane na warunkach i w sposób przewidziany w niniejszym rozporządzeniu, zwane są dalej „znakami towarowymi Unii Europejskiej” („unijnymi znakami towarowymi”). 

2. Unijny znak towarowy ma charakter jednolity. Wywołuje on ten sam skutek w całej Unii: może on być zarejestrowany, zbyty, być przedmiotem zrzeczenia się lub decyzji w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia praw właściciela znaku lub unieważnienia znaku, a jego używanie może być zakazane jedynie w odniesieniu do całej Unii. Zasadę tę stosuje się, jeżeli niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej. 

Warte odnotowania – nie mylmy ochrony znaku towarowego na terytorium Unii Europejskiej z ochroną na całą Europę. Unijny znak towarowy, jak sama nazwa wskazuje, jest chroniony tylko na terenie krajów członkowskich. W konsekwencji nie powołamy się na nie w Norwegii, Szwajcarii czy (z wyjątkiem oznaczeń “sprzed Brexitu”) w Wielkiej Brytanii.

Wielka Brytania – ochrona znaku towarowego przed Brexitem

Wielka Brytania przed brexitem była członkiem Unii Europejskiej. W takim razie ochrona unijnego Znaku Towarowego obowiązywała również na terytorium UK. Nie były potrzebne żadne dodatkowe wnioski, opłaty, itp. Jeżeli udało nam się uzyskać ochronę w formie Znaku Towarowego Unii Europejskiej, to oznaczało, że jest on też chroniony w Wielkiej Brytanii, gdzie obowiązywało prawo unijne. W szczególności, do czasu Brexitu, w Wielkiej Brytanii obowiązywało Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej.

Jeżeli przed Brexitem mieliśmy już zarejestrowany Znak Towarowy Unii Europejskiej (lub choćby procedura była w toku) to jego ochrona na terytorium Wielkiej Brytanii nie wygasła, tylko obowiązuje dalej. Kluczową datą jest 31 grudnia 2020r., czyli data finalizacji brexitu. Jeżeli przed tą datą udało nam się uzyskać od EUIPO decyzję o rejestracji naszego oznaczenia jako unijnego znaku towarowego, to po brexicie wszystkie takie oznaczenia wciąż będą chronione w Wielkiej Brytanii, tylko że już na gruncie przepisów brytyjskich. Oznacza to tyle, że oznaczenia unijne zarejestrowane przed końcem 2020r. zostały niejako powielone na grunt prawa brytyjskiego, już jako znaki towarowe zarejestrowane niezależnie w Wielkiej Brytanii. Znak zarejestrowany na całą UE przed końcem 2020r. obecnie jest zarejestrowany odrębnie w Wielkiej Brytanii w takiej samej formie, z takim samym zakresem, datą zgłoszenia, datą wygaśnięcia, ale już z innym numerem rejestracji.

Brexit zatem nie doprowadził do utraty ochrony już zarejestrowanych lub zgłoszonych Znaków Towarowych Unii Europejskiej i wciąż można się na nie powoływać w Wielkiej Brytanii. Tylko że w takim wypadku nie powołamy się już na znak unijny i na rozporządzenie UE, tylko na wpis dot. oznaczenia w rejestrach brytyjskich i na prawo brytyjskie.

Co istotne, niezależność ochrony unijnego znaku towarowego w Wielkiej Brytanii wiąże się z tym, że musimy też niezależnie przedłużać jego ochronę. Zapłata w EUIPO za przedłużenie ochrony na całą UE nie będzie miała wpływu na ochronę oznaczenia w Wielkiej Brytanii. Jeżeli nie dopilnujemy przedłużenia ochrony na terytorium UK, to ochrona tam wygaśnie. 

Ochrona znaku towarowego w Wielkiej Brytanii po Brexicie – procedura międzynarodowa

Obecnie zgłoszenie znaku towarowego do EUIPO nie wiąże się z uzyskaniem ochrony na terytorium UK. Kraj ten nie należy już do Unii Europejskiej, więc i prawo ochronne jakim jest znak towarowy Unii Europejskiej tam nie obowiązuje. 

Teraz, aby uzyskać prawo ochronne na terytorium Wielkiej Brytanii trzeba zgłosić oznaczenie bezpośrednio w urzędzie brytyjskim lub skorzystać z procedury międzynarodowej. 

Jeżeli mamy już znak zarejestrowany w Urzędzie Patentowym RP czy w EUIPO, to możemy złożyć do tego urzędu wniosek o rejestrację międzynarodową. W ramach rejestracji międzynarodowej musimy wskazać, że chcemy uzyskać ochronę w Wielkiej Brytanii. Urząd “pierwotnej rejestracji” na tej podstawie przekaże nasz wniosek do Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (WIPO), która dokona rejestracji znaku w trybie międzynarodowym i przekaże o tym notyfikację do urzędu krajowego, w naszym wypadku – do urzędu brytyjskiego. Po przeprowadzeniu całej procedury dodatkowo urząd brytyjski wydaje “statement of grant of Protection” co oznacza, że znak uzyskuje już pełną ochronę w Wielkiej Brytanii.

Rejestracja międzynarodowa ułatwia później przedłużanie ochrony – przedłużenie ochrony następuje zgodnie z regulacjami międzynarodowymi przez WIPO, a nie przez urząd brytyjski. 

Koszt uzyskania takiej ochrony, w trybie międzynarodowym, zależy przede wszystkim od ilości towarów i usług, dla których chcemy uzyskać ochronę. Po wycenę konkretnego przypadku, proszę o kontakt telefoniczny lub mailowy.